Ulica Targowa wiodąca do kirkutu i łaźni. Pod koniec lat trzydziestych licznie zamieszkiwana przez Żydów. Dawniej Bóżnic (Bożnic, Bożnicza), później nazwana ulicą Ruin.
26 lipca 1906 roku wielki pożar w mieście całkowicie strawił domy przy ulicy Mickiewicza, Wesołej (Żwirki i Wigury), placu szkolnym, Bożniczej, Rzeszowskiej, Jatkowej, Sandomierskiej. Łącznie spłonęło 185 domów mieszkalnych, 144 zabudowań gospodarczych, rzeźnia miejska, jatki miejskie (kramy). Bez dachu nad głową pozostało w Leżajsku 1713 osób. Utraciły one cały dobytek. Straty oszacowano na kwotę 1 miliona koron.
15 września 1939 roku Niemcy spalili stojące tu bożnice, pozostałe po nich mury rozebrano, a cegłami wybrukowano Rynek. Wiele lat później, podczas jego modernizacji ceglane bruki rozebrano i wywieziono na miejskie śmietnisko. Wiosną 1941 roku Niemcy utworzyli w Leżajsku getto, w którym stłoczyli resztki leżajskiego żydostwa (w liczbie 300 mieszkańców). Objęło ono ulice Bóżnic (Targową) i Górną.
Plac Targowy dzisiaj ma zupełnie inny wystrój. Kiedyś odbywały się na nim we wtorki i piątki targi.
ciekawe.
OdpowiedzUsuń