Od 1912 r do ok 1922 odbywały się w nim zajęcia szkolne Gimnazjum Realnego. Przed II wojną światową mieszkał w nim Żyd Alter Anfang, prowadził sklep - handel towarów bławatnych. Był prezesem Stowarzyszenia Przemysłowców, Kupców i Gospodnio-szynkarzy w Leżajsku.
Po wojnie w tym budynku była siedziba GS, potem sklep Jasia Grabarza należący do GS.
W 'Dziejach Leżajska' prof. Józefa Półćwiartka można wyczytać, że w w 1879 r dyrektor telegrafów ze Lwowa powiadomił władze miejskie Leżajska, że otworzy stację, jeżeli miasto da pomieszczenia.
Wydzierżawił je miastu na ten cel właściciel apteki Emil Denker (1842-1921), powstaniec styczniowy. Od 1899r miasto wydzierżawiło swój budynek dla poczty i telegrafu, umowę przedłużono po 10 latach na dalszy okres. Poczta konna istniała do końca panowania austriackiego. Pocztą kierował naczelnik, pomagali mu asystenci. W 1861 roku poczmistrzem została Maria Gnändiger, w roku 1872 Maria Kiszakiewicz, którą zastąpił w roku 1901 Józef Piórecki. Jak udało mi się ustalić, Maria Kiszakiewicz urodziła się w Lubaczowie, jej rodowe nazwisko Fruzińska. Gdy jej mąż Bazyli Kiszakiewicz zmarł w 1857 roku, poślubiła 22 stycznia 1860 roku Antoniego Luckschandla. Zmarła w 1898 roku i jest pochowana na Starym Cmentarzu w Leżajsku.
Na leżajskim Forum prowadzonym przez Genka Kwiecińskiego znalazłam informacje, że poczmistrzem w Leżajsku od 1864 r. był Teodor Baczyński z Hłudna, a Jakub Baltarowicz z Mościsk (?) – właścicielem poczty w Leżajsku (nr domu 147), tylko nie wiem w jakich latach.
Od 1904 r naczelnikiem poczty leżajskiej został Antoni Milli, jego asystentami byli Stanisław Grodecki i Kazimierz Płachociński. Placówka otrzymała nr 28. W 1909r naczelnikiem poczty został Stanisław Szlaiber, oficjałem Leon Chomicki, asystentem Leon Rawski. W 1912r doszedł do tej placówki, jako asystent Grzegorz Podhorecki, a w 1914r na to stanowisko doszedł Jan Sołtys.
