W XIX w. Rynek nie miał kształtu regularnego, ulice były kręte, o różnej szerokości, przylegały do nich liczne place. Domy stawiane były wówczas w różnych odstępach od ulic i placów, zwykle na planie prostokąta, za budynkami znajdowały się ogródki warzywne właścicieli posesji.
W 1834 r. w pożarze spłonął ratusz, w 1906r spłonął dach ratusza. Dopiero po pożarze, który w lipcu 1906 r. zniszczył znaczną część Leżajska, wygląd miasta zaczął się zmieniać. Pożar zniszczył dwie pierzeje rynku i prawie całe śródmieście. Całkowicie zniszczonych zostało 185 domów mieszkalnych, 144 zabudowania gospodarcze, rzeźnia, jatki miejskie (kramy). 1713 osób utraciło cały dobytek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz