Obecna murowana świątynia ufundowana została w 1616 roku przez Feliksa ze Skaryszewa, bożogrobca i prepozyta leżajskiej fary. Kościół ulokowano w miejsce wcześniejszego drewnianego kościoła Bożogrobców. Wybudowano mury obronne i baszty mające na celu chronić świątynię przed kolejnymi najazdami tatarskimi.
Ołtarz główny bogato zdobiony złotem
Po prawej stronie nawy głównej znajduje się barokowy ołtarz z około 1700 roku (w latach 1932-1936 został dość znacznie przebudowany).
W ołtarzu tym jest łaskami słynący Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, przeniesiony z drewnianego kościoła, który stał na miejscu obecnej bazyliki OO. Bernardynów. Obraz ten po roku 1594 znajdował się w drewnianym kościele, w roku 1608, biskup przemyski Maciej Pstrokoński (1600-1609), ofiarował wspomniany Obraz Matki Bożej kościołowi parafialnemu w Leżajsku. Obraz pochodzi z XVI wieku. Namalował go - temperą na desce - kapłan z zakonu bożogrobców, wikariusz z leżajskiej Fary, Erazm Prezbiter.
Ofiarodawcą jest rodzina, która ufundowała witraż za doznane łaski, witraż datowany jest na 14 maja 1907 roku.
.jpg)
Rokokowa polichromia wykonana w drugiej poł XVIII w. przedstawia sceny biblijne, sceny z historii Polski oraz parafii leżajskiej.
Freski w prezbiterium zostały gruntownie przemalowane przez Karola Chodzińskiego w 1861r. Świadczy o tym napis na łuku 'Za staraniem Wiel. ks. Józefa Grafa proboszcza dziekana leżajskiego odmalował P. Karol Chodziński tutejszy rodak. RP 1861'. Karol był synem malarza i organisty w kościele oo Bernardynów w Leżajsku - Zachariasza Chodzińskiego.
W prezbiterium po obu stronach znajdują się stalle.
Ambona z papieską tiarą i zwieńczona kulą z krzyżem bożogrobców.
Literatura:
Motyka Janusz. Dziedzictwo bożogrobców oraz zespół kościoła farnego pw. Trójcy Świętej i Wszystkich Świętych, jako ważny element promocji Leżajska. Almanach Leżajski, zeszyt nr 2/2008, str. 45-56.
