Łaźnia miejska w Leżajsku

Łaźnia Miejska - pierwotnie mykwa - żydowska łaźnia rytualna. Budynek parterowy, liczący 10 pomieszczeń usytuowany na parceli ok. 200 metrów kwadratowych przy ul. Studziennej 19 przed wojną była własnością Gminy Wyznaniowej Izraelickiej w Leżajsku. Dzisiaj ul. Studzienna 2.
Podczas działań wojennych została całkowicie zdewastowana i opuszczona.
W 1946 decyzją z 21 marca została przejęta w zarządzanie przez TZP Rzeszów. 
Zarząd Rady Miasta z 11 listopada 1946 roku zwrócił się do Wydziału Powiatowego w Łańcucie o kredyt 1.500.000,- zł na gruntowny remont łaźni, w uzasadnieniu motywując:
Do 1944 roku łaźnia była w dobrym stanie, a z chwilą przyjścia Armii Czerwonej i używania łaźni przez żołnierzy tej armii została łaźnia pozbawiona wanien, wszelkich rur i przewodów wodociągowych, następnie tuszów i innych ważnych części stanowiących instalację łaźni. Obecnie z całej łaźni zostały tylko ściany, podłogi oraz sufity ze strychem i dachem. Celem koniecznego utrzymania i przestrzegania zasad higieny codziennego życia w walce z brudem, epidemią i chorobami - odremontowanie łaźni jest więcej jak konieczne.
W lutym 1949 Rejonowy Urząd Likwidacyjny w Rzeszowie powierzył w administrowanie łaźnię miejską Zarządowi Miasta.
Łaźnia miejska funkcjonowała do lat 60?, 70?. Potem była w tym budynku pralnia, a także przez jakiś czas hotel. Obecnie, od 1992 budynek jest we władaniu Fundacji Rodziny Nissenbaumów, mieści się mykwa, jadalnia i pokoje gościnne dla chasydów przyjeżdżających na grób cadyka Elimelecha.