Choinka już jest, zima zawitała

zobacz też 

Ozdoby choinkowe i stroiki

Rynek w Leżajsku. Lata 90.

Początki lat 90. XX w. Tak wyglądał Rynek w Leżajsku. 

Rynek

Leżajskie Mikołajki

Orkan Ksawery, który dotarł do nas w nocy okazał się dobrotliwy dla mieszkańców Leżajska. Zamiast spustoszeń przywiał z północy dobrego ducha, pozytywną energię i mnóstwo Mikołajów. Biegają teraz po Leżajsku w czerwonych czapeczkach, tylko jakoś dziwnym trafem nie mają na plecach worków z prezentami. Czyżby to za przyczyną figlarnego Ksawerego?

***


Wspomnienia o Zespole Pieśni i Tańca „Chałupnik” z Leżajska

Wspomnienia opisała członkini Zespołu Pieśni i Tańca „Chałupnik” Krystyna – Lilka Wojnar – Kucharska.

To było w roku 1958, kiedy zapisałam się do Chóru Zespołu Pieśni i Tańca „Chałupnik”, a namówiła mnie do tego moja ówczesna sympatia, która już należała do niego. Dyrygentem był Pan Roman Chorzępa z wykształcenia muzyk – człowiek o wielkim talencie i z zamiłowaniem do śpiewu. Po przesłuchaniu mnie przez Pana dyrygenta i określenia skali mojego głosu, zostałam „przyjęta” do sopranów. Chór śpiewał na cztery głosy – soprany, alty, tenory i basy. Bardzo serdecznie zostałam przyjęta przez pozostałych chórzystów, którzy byli w różnym wieku – młodsi i starsi. 

Atmosfera była wśród wszystkich członków zespołu bardzo miła i wesoła. Z czasem zostałam nazwaną „kukułeczką” z racji śpiewnej piosenki o takim tytule. Tzw. solówki śpiewały Irenka Dec i Henia Jonko. Nie zapomnę nigdy naszego Mistrza – Pana Romana, który potrafił swoją kulturą osobistą , łagodnością, uśmiechem a czasami i żartem umilić nasze próby, dodawać odwagi w zmaganiach o czysty głos w śpiewanych przez nas piosenkach.

Dom Kisielewicza

W Leżajsku w owym czasie nie było wiele rozrywek, toteż w karnawale zespół nasz organizował dla tancerzy, chórzystów i ich gości, zabawy taneczne z różnorodnymi atrakcjami. Odbywały się one w budynku p. Kisielewicza przy ulicy Mickiewicza (tam też 2 razy w tygodniu odbywały się próby) a w późniejszym czasie w „Proświcie” przy ulicy Jarosławskiej.  

Proświta

Zabawy były składkowe. Każdy z Nas miał jakieś zadania – dekoracja Sali, wykonywanie kanapek, przyrządzanie bigosu (to było specjalnością Heni Jonko).

Aby wszystko się udało, pieczę na tym sprawowała Pani kierowniczka – Natalka Białkowska, która też odpowiedzialna była za sprawy związane z naszymi występami, wyjazdami i zakupem strojów ludowych dla całego zespołu. To była bardzo sumienna i spokojna osoba. W zespole tanecznym choreografem była Pani Danuta Dańczakowa, która bardzo dużo sił i swojej energii poświęcała tancerzom aby nauczyć ich różnych tańców ludowych. Wszyscy byli bardzo zdyscyplinowani i ambitni a wszelkie uwagi przyjmowali z pokorą.

Występowaliśmy na różnych uroczystościach, akademiach, rocznicach w Domu Narodowym w naszym Leżajsku. Wyjeżdżaliśmy również do innych mniejszych lub większych miejscowości.

Chór nasz brał udział w przeglądach chóralnych w Rzeszowie, w Warszawie i w Poznaniu. Mieliśmy okazję zwiedzić te miasta a w naszych albumach pozostają zdjęcia i wspomnienia z tych wojaży.

Chór nasz występował również w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie a z kolei zespół taneczny brał udział w Centralnych Dożynkach na stadionie 10-lecia również w Warszawie. Było to wielkie wyróżnienie dla nas ale i wyzwanie które wymagało dużo ciężkiej pracy dla całego zespołu (ćwiczyć układy taneczne z wieloma zespołami z całej Polski)

Występowaliśmy przed władzami państwowymi i ogromną widownią. Wydarzenie było transmitowane przez nowo powstałą telewizję.

Oprócz tego, w naszych  zespołach chóralnym czy tanecznym pod nazwą „Chałupnik” zawiązywały się wśród nas sympatie i miłości, w wielu przypadkach zakończone małżeństwami.

Oto małżeństwa, które zawarli członkowie zespołu które zapamiętałam:

Kwieciński Tadek – z Jasią Bujak

Kwieciński Czesiek – z Lodzią Garbacką

Leszczyński Staszek – z Henią Horoszko

Haszto Staszek – z Bronią Chłodnicką

Korasadowicz Staszek – z Ewą Dańczak

Garbacki Tosiek -  z Dzidką Dec

Kisielewicz Tadek – z Cesią Zielińską

Ledwożyw Kazik – z Haliną Lewicką

Warenica Zbyszek – z Danusią Pańkowską

Mazurkiewicz Władek – z Zosią Żołyniak

Brzuzan Janek – z Urszulą Kaczmarczyk

Garbacki Zbyszek – z Anią Kaczmarczyk

Gdula Józek – z Ewą Kaczmarczyk

Kaczmarczyk Zbyszek – Haliną Piędel
Tupaj Jerzy - Zuzia Kunysz

Były to niezapomniane chwile i miło było być członkiem tego zespołu.

Dzisiaj po latach, ci, którzy żyją okazują sobie tą samą serdeczność – jak za czasów należenia do zespołu.

Żal tylko, że nie ma już wśród nas bardzo wielu członków, nie ma tych osób, które zawiązały ten piękny zespół Pieśni Tańca – Pani Danuty Dańczakowej, Pana Romana Chorzępy, Pani Natalii Białkowskiej oraz Panów Pieniążków – Jana i Władysława – naszych akompaniatorów.

Dla wszystkich nas pozostałych byli oni, są i będą wzorem, jak można pięknie prowadzić młodzież dając im radość na długie lata życia.

Pani Krysia Wojnar Kucharka mieszkała wówczas w kamienicy Bauerów

Posty powiązane z tematem:

zdjęcia Zespołu 'Chałupnik'	50-lecie absolwentów LO. Rocznik 1957
Dom Narodowy	Proświta
Dom Bauerów

zobacz zdjęcia

Zespołu 'Chałupnik' 

Źródło:  'Forum Historia Leżajska'

Remont nawierzchni ul. Mickiewicza w Leżajsku

Od kilku dni trwa remont nawierzchni ul. Mickiewicza. Użytkownicy dróg nie powinni mieć powodów do narzekania, mimo chwilowych utrudnień. 

***

***

My Cyganie w Leżajsku

My cyganie co pędzimy razem z wiatrem 

My cyganie znamy cały świat 

My cyganie wszystkim gramy 

A śpiewamy sobie tak 

Dosłownie wpadli na kilka chwil do Leżajska. Cyganie, jak mówili, przyjechali z Bukaresztu, ale czy to prawda? Nieważne. Poprosiłam ich, aby zagrali coś sentymentalnego. Od razu włączył im się kalkulator w głowie i zgodzili się, ale pod warunkiem, że dostaną 50 złotych. Ostatecznie dostali ode mnie paczkę papierosów, ale dopiero na odchodne. 

Uwielbiam, jak grają Cyganie. 

zobacz i posłuchaj:

***
Kapela cygańska zagrała żydowską muzykę, niczym jakiś klezmer band. To się nazywa wielokulturowość narodu!!

Wesołe miasteczko - propozycja dla najmłodszych

Jak widzę takie klimaty, cisną mi się na usta słowa piosenki

'Konik, mały koń na biegunach ...'

 

 

 

 

Zmiana organizacji ruchu drogowego w Leżajsku

W związku z otwarciem obwodnicy w Leżajsku nastąpiła zmiana organizacji ruchu drogowego na rozwidleniu ul. Mickiewicza i ul. Jana z Dukli. 
Postawiono nowe znaki drogowe informujące, że ul Mickiewicza, dotychczas uznawana za główną utraciła pierwszeństwo przejazdu. 

Leżajsk ul. Wyspiańskiego (dawna Siedlańska)

Mieszkańcy ul. Mickiewicza wreszcie odetchną, bowiem dotychczasowy ruch samochodów, zwłaszcza ciężarowych, w tym tirów był kłopotliwy o każdej porze dnia i nocy.

Skrzypek na dachu Muzeum Ziemi Leżajskiej

Tytuł bloga przewrotny, ale wart jest zainteresowania.

Nasze leżajskie Muzeum Ziemi Leżajskiej własnie obchodzi swoje V Urodziny.

Z tej okazji Dyrektor Muzeum Andrzej Chmura zafundował leżajszczanom niezłą 3 godzinną ucztę duchową. Zaprosił do Leżajska aktorów z Teatru Rozrywki w Chorzowie, którzy przedstawili nam piękną, kolejną wersję musicalu 'Skrzypka na dachu'.

Nie mam wątpliwości, że ci, którzy na Skrzypka się nie wybrali, tłumacząc, że oglądali go już wielokrotnie w telewizji, niech żałują. Ja też oglądałam wiele razy i w telewizji i na video i wiele lat temu w Teatrze Muzycznym w Lublinie.
To zupełnie inna interpretacja, bardziej świecka, mimo, że nawiązująca do zasad poszanowania tradycji, przedstawiająca dowcipny monolog z Bogiem, pobudzająca podczas słuchania piosenki 'Gdybym był bogaty' do refleksji na temat bogactwa, sławy, mądrości, uczuć.
Świetna obsada aktorska, świetna akustyka. 
Na początek wrzucę kilka zdjęć, może wkrótce dodam jakieś fragmenty piosenek z musicalu. 

Dzięki, że udało mi się dostać bilet na spektakl.

zobacz też zdjęcia: 

Skrzypek na Dachu - fot. Bartek Urbański

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.631596716852715.1073741836.200180046661053&type=3 

Jan Karol Całczyński (1844-1913)

Jan Karol Całczyński uczestnik powstania styczniowego z 1863 r., pierwszy Dyrektor Prywatnego Miejskiego Gimnazjum Realnego w Leżajsku urodził się w Łańcucie 13 grudnia 1844 roku i tam w łańcuckim kościele został ochrzczony.  
Rodzina Całczyńskich pochodzi z Łańcuta. 
Miał brata Romana i siostry Teresę, Eleonorę, Marię i Stanisławę. 

Jan Karol Całczyński, podobnie jak inni uczestnicy powstania styczniowego z 1863 r., m. in. aptekarz Emil Denker, artysta malarz Władysław Bąkowski, Bernard Kulisiewicz - bernardyn po upadku powstania osiedli w Leżajsku. 

Absolwent gimnazjum w Rzeszowie (1868). Ukończył studia we Lwowie i podjął prace jako nauczyciel gimnazjum w Sanoku, nauczyciel języka polskiego, propedeutyki filozofii, historii, geografii, historii kraju rodzinnego oraz w I Gimnazjum w Rzeszowie w latach 1890 – 1910. 
Karol Całczyński był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego 'Sokół' w Rzeszowie. vide
Sprawozdanie z czynności Wydziału Gimnastycznego 'Sokół' w Rzeszowie za rok 1897.

Pierwszy Dyrektor Prywatnego Miejskiego Gimnazjum Realnego w Leżajsku w okresie 1 IX 1912 – 18 I 1913. Autor m. in. publikacji 'Jak powinna wyglądać nowoczesna szkoła średnia. Kilka uwag z powodu dzisiejszego systemu edukacji publicznej'; (Rzeszów 1900). 

Nie wiadomo, kiedy zmarła i gdzie jest pochowana jego żona Anna z Schaferów.

Jan Karol Całczyński zmarł 8.06.1913 r. we Lwowie. Jest pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim, kwatera 80. Jak podaje mi Rodzina z Zielonej Góry, w tym samym grobowcu leży pochowany jakiś znany muzyk lwowski.

Jan Karol Całczyński miał 3 córki: Bronisławę, Annę Karolinę (Lolę) i Marię.

Córka Bronisława ur. 1887 w Sanoku, zm. 30 lipca 1969 w Zagrzebiu) – polska lekarka. Początkowo studiowała medycynę we Lwowie. W 1912 uzyskała dyplom lekarski a Wiedniu.1913 wzięła ślub z Czechem Emilem Praskiem. W 1915 wraz z mężem wyjechała do Sarajewa, gdzie była pierwszym lekarzem pediatrą. Po wojnie w 1921 wyjechała do Zagrzebia, gdzie jej mąż otrzymał propozycję pracy na tamtejszym Uniwersytecie. W czasie II wojny światowej jej dom był miejscem schronienia dla żołnierzy AK, którzy trafili do Chorwacji. Pomagała również Żydom, za co została odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Pośmiertnie otrzymała również w 1998 Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Jej wspomnienia zostały wydane w Chorwacji w 1997 i 2005 Duriex: Bronisława Prasek-Całczyńska Memoari jedne lijecnice.

Bronisława i Emil mieli syna Wojciecha, który został zamordowany przez faszystów za udzielaną pomoc Polakom w czasie II wojny światowej.
Ich drugi syn mieszka podobno w Szwajcarii. 

Córka Jana Karola Całczyńskiego - Maria Całczyńska ur. 8 IX 1898, studiowała farmację we Lwowie. Wyszła za mąż za Koskovskiego. Mieszkała w Krakowie na ul. Grabowskiego 6. Była rozwódką. Zmarła w 3 V 1955 roku w Krakowie. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w grobowcu Mieroszewskich, niedaleko Jana Matejki.

***

Z informacji otrzymanych od prawnuczki Romana Całczyńskiego, brata Jana Karola ustaliłam, że:
Roman Całczyński zmarł w Łańcucie, żona Romana jest pochowana w Przemyślu.

Siostra Romana i Jana Karola - Teresa Całczyńska wyszła za mąż za Leonarda Chodzińskiego pochodzącego ze znanej rodziny malarzy i rzeźbiarzy. Teresa i Leonard Chodzińscy pochowani są w Łańcucie. 

Leonard Chodziński ur. się 14 IX 1843 w Łańcucie, zm. 17 II 1894 w Łańcucie.
Teresa z Całczyńskich Chodzińska ur. się 5 X 1856.
Dzieci Teresy i Leonarda urodzone w Łańcucie:

• Karol Chodziński ur. 6 VI 1885 zm. 12 VI 1885
• Jadwiga Amelia Chodzińska ur. 15 VII 1886
• Eugeniusz Stanisław Chodziński ur. 20 XI 1887
• Karol Jan Chodziński ur. 1 IV 1891
• Stefania Zofia Julia ur. 23 VII 1893

Leonard był synem Karola Chodzińskiego ur 14 IV 1815 roku w Leżajsku, pochodził z Siedlanki. Matka Leonarda - Maria Dubielowska c. Eleonory z Krauzów. Ślub Karola i Marii w 1844. 
Był wnukiem Zachariasza Chodzińskiego, znanego malarza, organisty w kościele OO Bernardynów w Leżajsku. Pełnił funkcję podskarbiego, póŸźniej senior (1826-1844) Bractwa śœw. Szkaplerza w klasztorze.
Na zamku w Łańcucie możemy podziwiać piękne intarsjowane posadzki wyk. 1830 wg projektów Karola Chodzińskiego oraz odnowioną w 1861 polichromię Fary w Leżajsku. Zachariasz Chodziński poślubił córkę niemieckich kolonistów Weronikę Hartleb (Chartleben) z Dornbach par. Tarnawiec. 

Syn Karola Chodzińskiego i Marii z Dubielowskich Kazimierz Mieczysław Chodziński ur 15 stycznia 1861 w Łańcucie. Znany rzeźbiarz, snycerz i medalier. Studiował(1878-85) w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Matejki i W. Gadomskiego, a w 1887 studiował u rzeźbiarza E. Hellmera w Wiedniu, nast. zamieszkał w Krakowie, gdzie miał „fabrykę statuetek kościelnych". Zaprojektował pomnik gen. Kazimierza Pułaskiego w Waszyngtonie, pomnik Tadeusza Kościuszki w Chicago, stoi w Parku Humboldta. Podobno na odsłonięcie pomnika Pułaskiego przybył sam Prezydent Stanów Zjednoczonych, licznie przybyła Polonia, a nawet przyjechali Polacy z Polski.
Po powrocie do kraju ok. 1910 zamieszkał we Lwowie i zajmował się medalierstwem. Zmarł we Lwowie w 1919 lub 1921? roku, pochowany jest na Cmentarzu Łyczakowskim.

Literatura:

Jan Karol Całczyński. Jak powinna wyglądać nowoczesna szkoła średnia, (Rzeszów 1900)

Słownik Biograficzny Powiatu Łańcuckiego. Muzeum Zamek, Przedwojenny Łańcut, cz. II, Zasłużeni dla Łańcuta

Powstanie styczniowe i udział leżajszczan w powstaniu

Pro Memoriam. Historia Gimnazjum, Liceum Ogólnokształcącego i Zespołu Szkół im. B. Chrobrego w Leżajsku

Bronisława Prasek-Całczyńska

http://www.myheritage.com/research/collection-1/myheritage-family-trees?itemId=56484951-3-914&action=showRecord 

Sprawozdanie z czynności Wydziału Gimnastycznego 'Sokół' w Rzeszowie za rok 1897.

Kazimierz Chodziński 

Chodziński Kazimierz Mieczysław - Biogram

Chodziński Karol (1815-1904) - Biogram

Zjazd absolwentów LO w Leżajsku z okazji 40-lecia matury. 1973-2013

Niektórzy po raz I, inni po raz kolejny przyjechali do Leżajska na Zjazd absolwentów LO w Leżajsku. A było już 6 takich zjazdów rocznika 1973.  Na X-lecie, XX-lecie, XXV-lecie, XXX-lecie, XXXV-lecie i wreszcie teraz XL-lecie. Spotykaliśmy się również z okazji 90-lecia LO i 100-lecia LO.
Tak, to już 40 lat minęło, kiedy w 1973 roku zdawaliśmy maturę. Spotkanie zorganizowane 8 czerwca 2013 stało się okazją do odnowienia znajomości, wymieniano się adresami kontaktowymi. Nie wszyscy mieli konta na portalach społecznościowych, pozostały więc tradycyjne karteczki na zapisywanie adresów czy numerów telefonu.
Ale co tam wspomnienia. Trzeba żyć teraźniejszością. 
Na razie, na pierwszy rzut pokażę Wam kilka zdjęć ze zjazdu, dla tych, którzy nie mogli uczestniczyć w naszym wspólnym spotkaniu.

Absolwenci przed Domem Pielgrzyma.

Spotkanie przed naszą dawną szkołą, w której obecnie znajduje się  Muzeum Ziemi Leżajskiej

zobacz:

Liceum Ogólnokształcące im. B. Chrobrego w Leżajsku