Kuchnia Ludowa przy Żwirki i Wigury w Leżajsku

W tym pożydowskim budynku przy ul. Żwirki i Wigury (dawna ul. Wesoła) przed wojną mieszkał sędzia sądu rabinackiego Szmuel Birenbaum, zwany Szmuel Cicer.        zobacz: Leżajski sztetl
Od 1948 roku mieściła się Kuchnia Ludowa. W 3 izbach była kuchnia, kancelaria i magazyn.

Została przeniesiona na wniosek Urzędu Miasta 24 lutego w 1948 roku z gmachu Sądu Grodzkiego.
Zorganizowana w listopadzie 1945 Kuchnia Ludowa była subwencjonowana z kredytów państwowych Min. Pracy i Opieki Społecznej. Finansowo wspierana była również dzięki z ofiarności leżajskich mieszkańców. 
Po wojnie ze względu na trudne warunki materialno-bytowe ludność została objęta przez władze miasta opieką. Pomocą objęto kilkaset osób.
Ludzie dostawali zapomogi pieniężne, odzież, środki czystości, opał, objęci byli opieką sanitarną, dostawali skierowania do lekarza, do szpitala. 
Dzieci umieszczano w rodzinach zastępczych, wysyłano je na kolonie i półkolonie.

W 1946 r Zarząd Komitetu Opieki Społecznej z prof. Józefem Grögerem na czele - kierownikiem KOS zwrócił się do obywateli, kupców, kierowników instytucji i przedsiębiorstw do pomoc finansową z okazji Świąt Wielkanocnych na rzecz biednej ludności. 

W 1948 przewodniczącym Kuchni Ludowej Opieki Społecznej był Piotr Fleszar, Zdzisław Kendziorek, członkami Wacław Żurawski, Jan Dąbrowski, Paweł Kliszcz. Kuchnię prowadziła Bronisława Rarogiewicz. Klucz do magazynu z artykułami spożywczymi dzierżyła Aleksander Wyleżyński. 
Opiekę nad najbiedniejszymi (dożywianie ludności prowadzone było już od 1944 roku) sprawował na terenie miasta Gminny Komitet Opieki Społecznej. 
W grudniu 1948 przewodniczącym był Burmistrz Miasta Kazimierz Gdula, zastępcą wiceburmistrz Jan Płaza, członkami Janina Wiech, Marcin Pełka, Stefan Jankiewicz. Kierownikiem Kuchni był Aleksander Wyleżyński. Wydawano wówczas 285 posiłków. 
Jadłospis tygodniowy: 
Poniedziałek - kapusta, ziemniaki ze słoniną i konserwą
Wtorek - ziemniaczanka ze smalcem
Środa - jęczmianka, ziemniaki ze słoniną i konserwą
Czwartek - barszcz z ziemniakami
Piątek - jaglanka ze słoniną
Sobota - jęczmianka, ziemniaki ze słoniną.
Jadłospis przewidywał posiłki od poniedziałku do soboty, w niedzielę nie było obiadów. W styczniu 1949 w wyniku przeprowadzonej kontroli zalecono za zgodą Inspektora Powiatowej Rady Narodowej Ob. Rappe, aby do każdej porcji wydawać 10 dkg chleba i zwiększyć ilość słoniny, a ponieważ w niedzielę nie wydawano posiłków komisja zaleciła, aby był wydawany chleb w ilości 1/2 kg na osobę.
Roman Szczupak - Kierownik Publicznej Szkoły Podstawowej nr. 1 stopnia III w Leżajsku starał się o przejęcie budynku na potrzebę urządzenia szkolnej stołówki dla uczniów.